Jak się mądrze z dzieckiem bawić? Zabawy wspomagające rozwój mowy
U zdrowego dziecka, którego rozwój przebiega w sposób prawidłowy, nauka komunikowania się z otoczeniem przebiega samoistnie. Nauka ta jednak potrzebuje wsparcia poprzez zabawy i gry trenujące koncentrację, uwagę słuchową, pamięć, percepcję wzrokową i operacje myślowe. Wszystko to sprzyja przyswajaniu języka i rozwijaniu myślenia dziecka. Dodatkowo, takie rozwijające zabawy zbliżają i tworzą wspaniałe wspomnienia :-)
Opowiadamy:
Pomiędzy drugim a trzecim rokiem życia duże znaczenie ma oglądanie obrazków i historyjek obrazkowych. Rodzic siada obok dziecka i z żywą intonacją komentuje wspólnie oglądane ilustracje. Wykorzystujemy wyrażenia dźwiękonaśladowcze (kaczka mówi kwa-kwa-kwa, tata puka do drzwi puk-puk), obrazując gestami opowiadane czynności (babcia patrzyła daleko w niebo na ptaszki – patrzymy ponad naszymi głowami, osłaniając oczy dłonią). Z czasem coraz częściej opowiadajmy, a dopiero po chwili pokazujmy opowiadany obrazek. Z czasem to dziecko zacznie samo chętnie nas w tym wyręczać, a nawet powtarzać odgłosy czy nazwy przedmiotów.
Rysujemy:
Rodzic posługując się szablonami odrysowuje kształty zwierząt, ludzi, kwiatów, zabawek i innych przedmiotów. Po narysowaniu konturów odkłada kredkę i prosi dziecko, aby pokazało, co trzeba teraz zrobić. Jeśli dziecko pokazuje np. ucho, rodzic najpierw powtarza kilka razy proste zdanie, „tu jest ucho”, a dopiero potem to ucho rysuje w odpowiednim miejscu. Zabawę można kontynuować wykorzystując plastelinę, ciasto, rysowanie palcem po piasku czy naklejanie elementów kolorowego papieru.
Słuchamy:
Chodzimy z maluchem po mieszkaniu w poszukiwaniu dźwięków. Inicjujemy powstawanie niektórych np. stukając butami o podłogę czy odkręcając wodę; słuchamy razem z dzieckiem i nazywamy czynność np. buty stukają, woda szumi. Następnie pytamy: co tu stuka? Buty stukają. Co tu szumi? Woda szumi. Nie spieszmy się, dajmy dziecku czas na odpowiedź. Na początek wystarczy: buty, woda.
Memory:
Szukamy par takich samych obrazków. Mogą być to obrazki z tylko jednej kategorii (np. zwierzęta), jak też z kilku jednocześnie (np. owoce i warzywa). Spośród kartoników ułożonych obrazkami do dołu, każdy kolejno podnosi po dwa, starając się trafić na dwa identyczne. Niepasujące są odkładane w te same miejsca. Wygrywa ten, kto zbierze więcej par. Im młodsze dzieci, tym mniej elementów wykorzystujemy w zabawie. I tak doskonale ćwiczymy koncentrację uwagi, pamięć wzrokową i dodatkowo poszerzamy zasób słownictwa, jeśli za każdym razem obrazki nazywamy.
Domino:
Wykorzystujemy tu obrazkowy zestaw domino, w którym poziom przedstawionych obrazków jest adekwatny do wieku dziecka. W zabawie z dwulatkiem mogą to być zwierzęta, zabawki i podstawowe przedmioty codziennego użytku (gąbka, poduszka, buty, mydło, kubek). W zabawie z dzieckiem trzyletnim możemy włączyć ubrania (koszulka, spodnie, czapka) czy pogodę (słońce, gwiazda, chmura, tęcza). Wiadomym jest, że dzieci w tym wieku nie wymówią poprawnie wspomnianych nazw. Ważne jednak, że będą je znały, a także znały ich przeznaczenie.
Opracowała: mgr Sylwia Szczepanik-Pietrzak, neurologopeda, www.sylogos.pl